Lisede lubunya olmak zordur arkadaş!
Okulda çevrene açık bir LGBTİ birey olmak ise gerçekten yürek ister. Aslında bizler hayatın her alanında zorluklarla karşı karşıyayız. Bu yüzden biz lubunyalar, ibneler doğduğu günden beri direnen insanlarız.
İlk önce ilkokul’dan başlamak isterim. Daha o zamanlar bizlere “Erkek Fatma, Kız Ali, Top, Dönme, İbne” diyerek hakaret etmeye çalışır, heteroseksist sistemin yetiştirdiği minik arkadaşlarımız. Bu ne anlama geldiğini bilmediğimiz kelimeleri hakaret olarak algılar ve üzülürüz çoğu zaman. İşte o zamanlarda anlarız biz aslında farklıymışız, ötekiymişiz. Bazen günahkar olduğumuzu düşünür, düzelmek için dualar ederiz ama çaresi yoktur. Çünkü ortada bir sorun da yoktur.
Biraz büyürüz, artık ergen olmuşuzdur. Liseye başlarız. Sorunlarımızda devam etmektedir tabi ki. Kimimiz feminen olduğu için, kimimiz eş cinsinden hoşlandığı için aşağılanırız. Kimimiz de erkek iken etek, kadın iken erkek forması giydirildiğinden bunalımlar yaşar. Ben tam da lise birinci sınıfta kendimi yalnız ve günahkar hissederken internetten izlediğim bir dizi sayesinde ve sonrasında bulduğum LGBT derneğinin gençlik toplantılarına giderek kendimi geliştirdim ve neyin ne olduğunu öğrendim. Bugün artık beni tüm okul biliyor. Arkamdan çok konuşuluyor. Fakat öğrendimki kendinden emin, dik bir şekilde durursan karşında seninle dalga geçecek hiç kimse kalmıyor.
Tüm liseli LGBTİ’lere söylemek istediğim bir şey var; Ne yanlışsınız, ne de yalnız. Kendinizden emin olun, boynunuzu eğmek için hiçbir sebebiniz yok. Gökkuşağı üzerinize olsun.
Fatih HAZIROĞLU (Liseli LGBTİ Oluşumu)
No comments:
Post a Comment